Max Euwe

Machgielis Euwe (1901-1981), schaakgrootmeester en wiskundige. Gehuwd sinds 3 augustus 1926 met Carolina Elisabeth Bergman. Uit dit huwelijk werden drie dochters geboren.

In 1926/27 speelde hij een tweekamp tegen Aljechin die hij op het nippertje verloor. Vanaf die tijd werd hij gerekend tot de wereldtop.

In 1928 behaalde Euwe in Den Haag de wereldtitel bij de amateurs.

In 1935 versloeg hij Alexander Aljechin in een tweekamp om de wereldtitel. In 1937 moest hij de titel weer aan Aljechin afstaan. Euwe is de enige amateurschaker geweest die wereldkampioen is geworden.

Na de Tweede Wereldoorlog behaalde hij in het zeer sterk bezette Staunton-toernooi in Groningen 1946 een fraaie 2e plaats achter Botwinnik.

Van 1970 tot 1978 was hij president van de Wereldschaakbond FIDE en heeft zich bijzonder verdienstelijk gemaakt voor de schaaksport. Zo heeft hij in 1972 de tweekamp Spasski – Fischer van de grond weten te krijgen. Ook was hij een verwoed schaakschrijver: hij schreef talloze leerboeken, waaronder het leerboek Oordeel en Plan, Theorie der Schaakopeningen en de bekende Losbladige Schaakberichten.

Na zijn opleiding als wiskundige op de Universiteit van Amsterdam heeft hij ondermeer jarenlang lesgegeven. In 1964 werd hij benoemd tot buitengewoon hoogleraar aan de Nederlandse Economische Hogeschool te Rotterdam en tot gewoon hoogleraar aan de Katholieke Hogeschool, Tilburg. Hij was de eerste hoogleraar in de Methodologie van de Automatische Informatieverwerking (AIV).