De afgelopen vijftig jaar was het Hoogovens-Corus-Tata-toernooi dermate sterk bezet dat er altijd een (oud-)wereldkampioen of een andere speler van naam won. Er zijn slechts een paar winnaars geweest die men een ‘One Day Fly’ zou kunnen noemen. Zo won Balasjov (samen met Nunn) in 1982 en Barejev in 2002, maar vooral de overwinning van Drejev in 1995 zal bij weinig schaakliefhebbers zijn blijven hangen.
Dat doet echter niet geheel recht aan de fraaie carrière van de inmiddels vijftigjarige Rus, want hij was maar liefst twee keer jeugdwereldkampioen tot en met 16 jaar en al op zijn twintigste grootmeester. Hij schurkte jarenlang tegen de wereldtop aan, maar een vaste plek heeft Aleksej nooit weten te veroveren. Natuurlijk had hij ook de pech dat het de gloriejaren waren van de vier K’s (Kasparov, Karpov, Kamski en Kramnik), zodat hij als Rus automatisch op het tweede plan kwam. Wel heeft hij enkele keren op een laag bord in het Russische team mee mogen doen.
Drejev won in Wijk aan Zee een knock-outtoernooi door achtereenvolgens Cifuentes (2-0), Zapata (2-0), Seirawan (3-1, 2-0 in de rapidbarrage), Short (1½-½) en Barejev (2½-1½) te verslaan. De finale was er een om snel te vergeten. Niet alleen waren Barejev en Drejev niet de namen waarop gehoopt was door de organisatie, maar ook waren de partijen lang en saai. Sindsdien wordt er in de perskamer over een ‘Barejev-Drejev-achtige dag’ gesproken, als er een saaie ronde is.
Deze prestatie zorgde ervoor dat Drejev in februari 1995 niet alleen de 2700-grens doorbrak (2717), maar ook een plek in de top tien wist te bereiken. Jarenlang zou hij in de subtop blijven vertoeven, met af en toe een opleving. Zo wist hij in januari 2005 zijn persoonlijke elo-record op 2726 te brengen. Ook in de zomer van 2011 slechtte hij de 2700-grens weer, maar door de elo-inflatie betekende dat slechts een plek tussen de nummers dertig en veertig van de wereld.
De laatste jaren is Drejev zich meer gaan toeleggen op seconderen, trainen en schrijven. Hij heeft inmiddels al een aardig oeuvre op zijn naam staan, met name heeft hij diverse toonaangevende openingsboeken geschreven. We zullen ons hem echter met name herinneren vanwege de ‘One Day Fly’ in 1995. (ES)
A Flash in the Pan?
In the past fifty years, the Hoogovens/Corus/Tata tournament invariably had such a strong field that it was usually won by a (former) world champion or another famous player. There have been only a few winners who could be called a ‘flash in the pan’. For example, the 1982 edition was won by Yury Balashov (shared with John Nunn), and the 2002 one by Evgeny Bareev, but above all Alexey Dreev’s victory in 1995 probably hasn’t stuck in the mind of many chess fans.
However, this doesn’t do full justice to the fine career of the Russian, who is 50 years old by now. After all, he was the World U16 Champion not once but twice, and was at twenty already a grandmaster. He was very close to the world top for years on end, but Alexey never managed to secure a fixed place between the greats. Of course, he also had the bad luck that these were the glory years of the four K’s (Kasparov, Karpov, Kamsky and Kramnik), which meant that as a Russian he was automatically pushed into the background. However, he was allowed to play on the lower boards for the Russian team a few times.
Drejev won the knock-out tournament in Wijk aan Zee by beating, in succession, Cifuentes (2-0), Zapata (2-0), Seirawan (3-1, 2-0 in the rapid playoff), Short (1½-½) and Bareev (2½-1½). The final was an easily forgettable one. It wasn’t just that Bareev and Dreev were not the names the organization had hoped for, but their games were long and boring as well. Since then, a dull playing round has always been called a ‘Bareev-Dreev-like day’ in the pressroom of the Dutch seaside resort.
As a result of this victory, Dreev not only crossed the 2700 Elo rating mark in February 1995, but also conquered a place in the world top 10. He remained in the sub-top for many years, with an upsurge every now and then. For example, in January 2005 he managed to raise his personal Elo record to 2726. In the summer of 2011, he again passed the 2700 threshold, but due to Elo inflation this didn’t amount to more than a spot between the Nos. thirty and forty in the world at the time.
In recent years, Dreev has been focussing more on seconding, training and writing. He has built up a quite impressive oeuvre – especially, he has written various trend-setting opening books. However, here in the Netherlands we will mainly remember him as that ‘Flash in the Pan’ from 1995. (ES)