Frankrijk was rond 1980 geen bijzonder sterk schaakland, er was zelfs geen Franse grootmeester in die tijd. Met de komst van Spasski in 1984 kreeg Frankrijk een wereldtopper in de schoot geworpen. Op drie olympiades (1984-1986-1988) verdedigde Spasski met verve de eer van zijn nieuwe vaderland.
Joël Lautier was het eerste grote Franse talent dat sindsdien de wereldtop wist te halen. Als zeventienjarige debuteerde hij in 1990 op het eerste bord van Frankrijk op de Olympiade van Malta. Datzelfde jaar werd hij grootmeester en ging met rasse schreden richting wereldtop, zoals op de cartoon van Rupert te zien is.
Lautier kan gezien worden als kopman van een nieuwe generatie Franse schakers, want in 1995 werd Etienne Bacrot wereldjeugdkampioen tot en met twaalf jaar in Brazilië en groeide uit tot een topspeler.
Momenteel is Maxime Vachier-Lagrave vaandeldrager en hij staat al jaren in de top tien van de Elo-ranglijst. In de strijd om de wereldtitel hebben ze tot nu toe geen van drieën een grote rol gespeeld, al staat ‘MVL’ wel op kop van het kandidatentoernooi dat onlangs afgebroken werd.
In 1997 trouwde Lautier met zijn jeugdliefde, de Moldavische schaakster Almira Skripchenko. In 2003 was zij een van de oprichters van de Association of Chess Professionals (ACP). Hoewel ze in 2002 gescheiden was van Lautier, wist zij hem wel te verleiden om voorzitter van de ACP te worden. In die tijd wilde de ACP iets doen tegen de vele remises in het schaken. Onder andere werd gedacht aan een tijdstraf voor degene wiens remiseaanbod werd geweigerd. Een ander idee was het volgende: de speler aan wie remise wordt aangeboden, krijgt het recht het bord om te draaien en zo als het ware de stelling van zijn tegenstander over te nemen. Interessante ideeën, maar het is bij ideeën gebleven.
Lautier is een van de weinige spelers die een plusscore heeft tegen Kasparov. Zo won hij in 1994 in Linares van de wereldkampioen en een jaar later tijdens het VSB-toernooi opnieuw. Daar stond slechts één nederlaag (Olympiade 1994) tegenover, naast de nodige remises. Lautier is in 2008 gestopt als professional en woont en werkt al jaren in Moskou. Zijn rol voor de revival van het Franse schaken kan echter niet onderschat worden! (ES)
Joël Lautier
Around 1980, France wasn’t especially strong as a chess nation – there wasn’t even one French grandmaster at that time. With the coming of Spassky in 1984, France got a world top player thrown into its lap. At three Olympiads (1984-1986-1988), Spassky defended the honour of his adopted country with verve.
Joël Lautier was the first great French talent that managed to push through to the world top after that. As a seventeen-year-old, he made his debut on first board for France at the Malta Olympiad in 1990. In the same year, he became a grandmaster, and proceeded with rapid strides in the direction of the world top, as we can see in Rupert’s cartoon.
Lautier can be seen as the leader of a new generation of French chess players: in 1995, Etienne Bacrot became the U12 World Champion in Brazil, and he grew out to be a top player. Today, Maxime Vachier-Lagrave is the flag-bearer, who has been in the top ten of the Elo rating list for years. In the struggle for the world title, neither of the three has been able to play a significant role so far, although ‘MVL’ is in the lead in the Candidates Tournament in Yekaterinburg that was broken off recently.
In 1997, Lautier married the love of his youth, the Moldavian chess player Almira Skripchenko. In 2003, she was one of the founders of the Association of Chess Professionals (ACP). Although she and Lautier got divorced in 2002, she did manage to seduce him into becoming the chairman of the ACP. At the time, the ACP wanted to do something about the many draws in chess. Among other things, they considered a time penalty for a player whose draw offer got refused. Another idea was the following: the player who is offered a draw is given the right to turn the board around and thus, as it were, take over the position of his opponent. Interesting ideas, but that is what they remained: ideas.
Lautier is one of the few players with a plus score against Garry Kasparov. In 1994, he beat the World Champion in Linares, and one year later he repeated this feat during the VSB tournament. This was compensated by one defeat only (at the 1994 Olympiad), along with a considerable number of draws. Lautier stopped as a professional player in 2008, and has been living and working in Moscow for years. However his contribution to the revival of French chess should not be underestimated! (ES)