De Peruaan Julio Granda Zuniga is een niet alledaagse schaker, want hij verdiende zijn geld als fruitteler. Hij had jarenlang een appelboomgaard en was daar het grootste deel van zijn tijd te vinden. Tussendoor speelde hij schaaktoernooien, vooral in Zuid-Amerika, maar later ook regelmatig in Europa.
In de jaren negentig van de vorige eeuw nam hij tweemaal deel aan het Donner Memorial toernooi in Amsterdam en niet zonder succes! Tweemaal wist hij het toernooi – gedeeld – te winnen. In 1995 samen met Jan Timman, die hem in de laatste ronde versloeg en langszij kwam. Ze hielden een indrukwekkend rijtje toppers achter zich: Polgar, Seirawan, Sjirov, Salov en Morozewich. Een jaar later won Granda Zuniga samen met Ivantsjoek. Het ‘natuurtalent’ speelt origineel en lijkt lak te hebben aan de schaaktheorie. Hij heeft geen schaakcomputer en heeft – naar eigen zeggen – één schaakboek doorgenomen. Granda speelt ‘op gevoel’ en als hij de opening overleeft, dan weet hij de juiste plekken voor zijn stukken te vinden.
Naast de Nederlandse deelnemers was hij de publiekslieveling in Amsterdam. Alexei Sjirov zei het volgende over hem: “Julio always has difficulties in the opening. But the moment his opponent does not know how to continue he starts to play brilliantly.” Granda gaf zelf aan dat hij voetbal leuker vindt dan schaken. Zijn goede (voetbal)conditie heeft hem zeker profijt opgeleverd in zijn schaakcarrière.
Rond de eeuwwisseling verdween hij enkele jaren van het strijdtoneel, maar in de eenentwintigste eeuw zien we hem weer achter het bord en wederom succesvol! In 2002 werd hij kampioen van Peru en hij scoorde 10 uit 13 op de Olympiade in Bled. Een jaar later won hij een toernooi in Havana en in 2005 werd hij achter Lazaro Bruzon tweede in het kampioenschap van het Amerikaanse continent. Daarna verdween hij wederom uit de schaakarena.
Sinds 2008 woont hij in het Spaanse Salamanca en schaakt weer regelmatig. Als veertiger wint hij menig (open) toernooi en ook op het allerhoogste niveau kan hij nog met de besten mee: in de World Cup van 2013 versloeg hij achtereenvolgens Hrant Melkumyan, Peter Leko en Anish Giri. Wereldtopper Fabiano Caruana moest eraan te pas komen om hem af te stoppen. In 2016 won Granda Zuniga het Llucmajor open met 8½ uit 9 en steeg zijn rating tot 2699, het hoogste uit zijn carrière! In 2017 werd Granda in het Italiaanse Acqui Terme wereldkampioen vijftigplus met 9½ uit 11.
Het verhaal van de fruit telende schaker of de schakende fruitteler uit Peru zal bij menig schaker een glimlach op het gezicht toveren. (ES)
The chess-playing apple farmer
Julio Granda Zuniga from Peru is not your everyday chess player, since he used to earn his living as a fruit farmer. For years he had an apple tree yard, and that was where he could be found most of the time. In between, he played chess tournaments, especially in South-America, but later also regularly in Europe.
In the 1990s, he twice took part in the Donner Memorial tournament in Amsterdam, and not without success! He managed to become shared first in the tournament twice: in 1995, together with Jan Timman, who caught up by beating him in the final round. They kept an impressive list of top players behind them: Judit Polgar, Yasser Seirawan, Alexei Shirov, Valery Salov and Alexander Morozevich. One year later, Granda Zuniga shared the tournament win with Vasily Ivanchuk. This ‘naturally talented’ player has an original style, and he doesn’t give a toss about chess theory. He doesn’t have a chess computer, and – in his own words – has only ever perused one chess book in his life. Granda plays ‘by ear’ and when he survives the opening, he knows how to find the right places for his pieces.
Besides the Dutch participants, Granda was the darling of the public in Amsterdam. Alexei Shirov said the following about him: ‘Julio always has difficulties in the opening. But the moment his opponent does not know how to continue he starts to play brilliantly.’ Granda himself claimed he liked soccer more than chess. His good (soccer) condition has surely been of good profit to him in his chess career.
Around the turn of the century, Granda disappeared from the chess stage for a few years, but in the 21st century we’ve seen him at the board again – and again successful! He became the champion of Peru in 2002, and scored 10 out of 13 at the Bled Olympiad. One year later, he won a tournament in Havana, and he came second behind Lazaro Bruzon in the Championship of the American Continent in 2005. After that, he disappeared from the chess arena again.
Since 2008, Granda lives in the Spanish city of Salamanca, and regularly plays chess again. In his forties, he has been winning quite a few (open) tournaments, and he can also hold his own against top-level players: in the 2013 World Cup he successively defeated Hrant Melkumyan, Peter Leko and Anish Giri. It took world top player Fabiano Caruana to stop him. Granda Zuniga won the Llucmajor Open with a 8½/9 score in 2016, raising his Elo rating to 2699, the highest in his career! In 2017, Granda became the 50+ World Champion in the Italian town of Acqui Terme with a 9½/11 score.
The story of the fruit-farming chess player – or, if you will, the chess-playing fruit farmer – from Peru will bring a smile to the face of many a chess player. (ES)